<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası, Güney Kore Kültür, Spor ve Turizm Bakanlığı'nın özel davetiyle 31 yıl sonra Güney Kore'nin Chuncheon şehrinde "Uluslararası Klasik Müzik Günleri" kapsamında konser verecek.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 4 Eylül'de orkestra şefi Cemi'i Can Deliorman yönetiminde verilecek konserde, 2019'da Hong Kong Uluslararası Piyano Yarışması'nda birincilik ödülü kazanan Honggi Kim, solist olarak yer alacak.</li></ul>

Canlı Gündem

<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Hacettepe Üniversitesi Senfoni Orkestrası, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası (CSO) Şefi Ernst Praetorius'un 82 yıl önce bestelediği 1941-Ankara senfonisinin prömiyerini yaptı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bir adım geriden: Eser, 4 yıl önce konservatuvar kütüphanesinde sarı bir zarfta bulunmuş ve senfoninin ilk seslendirilişe hazırlanması için uzun çalışmalar yürütülmüştü.</li></ul>

Aposto Gündem

• Cumhuriyetin 100. yılı dolayısıyla hazırlanan 100. Yıl Marşı, 30 Ağustos Zafer Bayramı programı kapsamında Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası tarafından dün akşam ilk kez seslendirildi.<a fr-original-style="" href="https://twitter.com/trthaber/status/1696973371978686712" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://images.aposto.com/2023/7/3/1693432129772.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.48" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Türk tiyatrosunun ünlü tuluat ustası Naşit Özcan, 1886 yılında İstanbul Şehzadebaşı'nda hayata geldi. Şehzadebaşı'nda, bir zamanların İstanbul'unun eğlence ve sahne sanatları merkezinde hayata gözlerini açtı. &nbsp;1839'da ilân edilen Tanzimat Fermanı sonrasında Osmanlı Devleti'nde açılan ortaöğretim kurumlarından biri olan Beyazit Rüştiyesi’nin bitirdi. Ardından bir askeri bando olan, ilerleyen tarihlerde Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası'nın çekirdeğini oluşturacak olan Mızıka-yı Hümayun'da eğitimini tamamladı.Naşit Özcan’ın oyunculuk yaşamı Abdürrezzak Efendi’nin yanında başladı. Kavuklu Hamdi ve Küçük İsmail’in Ortaoyunu Topluluğu, Kel Hasan’ın Tuluat Topluluğu, Mınakyan Topluluğu gibi çeşitli topluluklarda uzun süre çalıştı. Ortaoyunu, kukla ve karagöz çalışmaları yaptı, çeşitli topluluklara girip çıktıktan sonra, Kavuklu Hamdi’nin Ortaoyunu Kolu’na ve Benliyan’ın Operet Topluluğu’na girdi. Saray tarafından Fransa’ya gönderildi. Dönüşünde Saray’da oyunlar sergileyen Bertrand’ın Pandomim Topluluğu’na, ardından yine Saray’daki İtalyan Operet Heyeti’ne katıldı. Güllü Agop’un Saray’da kurmuş olduğu Dram Kumpanyası’nda da çalışan Naşit, Meşrutiyet’in ilanından (1908) sonra, halk önünde oynamaya başladı.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/1/1674499080664.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.19" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sağ üstte Naşit Özcan'ın sahne aldığı tiyatro&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">1910 yılından sonra serbest olarak çalışmaya başlayarak kendi adına topluluklar kurdu. Direklerarası’nda, Fevziye Tiyatrosu ile Eyüp Sultan’da gösteriler sundu, 1913 yılından sonra Şehzadebaşı Şark Tiyatrosu ile Millet Tiyatrosu’nda sahneye çıktı. Bütün ortaoyunu tiplerini başarıyla canlandırırken, bir yandan da Mınakyan Kumpanyası’nın dağarcığındaki melodramlarda da oynuyordu.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/0/1/1674498978524.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.84" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sinema, orta oyunu ve melodramlardaki başarısına bir de kendi hicivlerinden oluşturduğu tuluat sanatını ekledi. Bu karakterleri arasında en çok sevilenleri Surpik Dudu, Leblebici Horror ve İbiş oldu.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/1/1674498591217.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.15" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Tulûatın gelmiş geçmiş en büyük sanatçılarından biri olarak bilinir. İbiş tiplemesini en iyi canlandıran sanatçıların başında gelir. "Sultan Hamid'i bile güldüren adam" olarak anılır. Başarılarıyla Türkiye doğaçlama tiyatrosunda ustalığın en yükseğine ulaşmış güldürü sanatçılarına verilen Komik-i Şehir (Büyük Komedyen) unvanını almış bir sanatçıdır.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/1/1674498571138.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.73" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bu süre içerisinde Leman Hanımla evlendi, evli olduğu sırada Kantocu Amelya Hanım'a aşık oldu, bir süre sonra Leman Hanım'dan boşanıp, Emel adını alan Amelya Hanım ile evlendi.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/1/1674502008886.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.49" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bu evlilikten çocukları Adile Naşit ve Selim Naşit Özcan da tiyatrocu oldu. Sanatçı, büyüdüğü ve tiyatro eğitimini aldığı aynı yerde 26 Nisan 1943'te vefat etti.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/1/1674498607629.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.73" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Naşit Özcan (ortada), Selim Özcan (solda), Adile Naşit (sağda) &nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Adile Naşit, eşi Ziya Keskiner ve Selim Naşit, babaları Naşit Özcan’ın hatırasını yaşatmak için 1961 yılında Naşit Tiyatrosu'nu kurdular. "Ahu Dudu" oyununu sahneye koydular.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/0/1/1674502073251.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.81" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1940'lar Adile Naşit babası Naşit Özcan ile birlikte<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Ankara’da sapa bir yerde oldukları için bu tiyatro çak fazla dayanamadı ve kapanmak zorunda kaldı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/0/1/1674498523739.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Naşit Tiyatrosu'nun amblemi

İstanbul'da Nasıl Eğleniyorduk?

Naşit Özcan, Türk doğaçlama tiyatrosunda ustalığın en yükseğine ulaşmış güldürü sanatçılarına verilen unvan olan Komik-i Şehir'i yıllarca sahnede başarıyla taşımış bir sanatçı...

Tuluatın en yükseği: Komik-i şehir

Dönme Dolap mini turlarının ilkinde Şili Meydanı'nda kültür sanat mirasının peşindeydiniz. Bu hafta ise hafıza mekanlarının peşinde, Atatürk Orman Çiftliği civarında dolanacak, AOÇ'nin mirasına dokunacak, lezzetlerine doyacak ve koca binaların arasında ufacık kalmış sürpriz bir kulübeye şaşıracaksınız.Başlangıç noktanız bir Atatürk ve Cumhuriyet mirası olan Atatürk Orman Çiftliği, bu rotada çoğunlukla burada, biraz Gazi Mahallesi'nde ve biraz da Söğütözü'ndesiniz.1- AOÇ: Ankara'da havuz varRotaya bir mezarlıktan başlamanın makul bir yanı var mıdır, tartışılır ancak Devlet Mezarlığı Müzesi, Ankara'da yaşıyorsanız görmeniz gereken mekanlardan birisi. Ankaralıların pek az bildiği bu müzede defnedilen cumhurbaşkanlarına ve Kurtuluş Savaşı komutanlarına ait eşya, resim ve belgeleri görün, Karadeniz havuzunu ziyaret edin.&nbsp;Bataklığı kuruturken fazla suyu toplama ve sulamayı düzenli kılma amacıyla yaptırılan Karadeniz ve Marmara havuzlarında 1930'lu yıllarda kayıkla geziliyor ve yüzülüyordu. İki havuz da adını aldığı denizin formundadır. Marmara havuzu yolun karşısında kalıyor, ziyarete açık değil ama siz burada bir zamanlar bugünkü adıyla Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası'nın konserler verdiğini, şiir ve edebiyat gecelerinin gerçekleştirildiğini bilin.&nbsp;Atatürk'ün Selanik'te doğduğu evin bir kopyası olan Atatürk Müze Evi 1981'de Çarmıklı Kardeşler tarafından yaptırılmış. AOÇ Müzesi ve sergi salonu ilk ahır, sonra ise şarap tesisi olarak kullanılmış. İlk dondurma yapım makinası, şişeleme makinaları, eski fıçılar, eski tarım aletleri, eski veteriner aletleri ve dahasını &nbsp;görün.AOÇ kiminde dondurmasıyla, kiminde çocukluğunda gittiği hayvanat bahçesiyle, kiminde ise kokoreciyle yer etmiş bir mekandır. Oysa burası Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun Ankara ütopyasına yakın bir başka ütopyanın temellerinin atıldığı yerdir. Mimarı ise Ankara'daki birçok eski yapıdan hatırladığımız Ernst Egli.Bira Fabrikası, Bira Bahçesi, Bira Fabrikası Hamamı, İşçi Memur Lokantası, Ülkü Evi, Şarap Fabrikası, Hayvanat Bahçesi, Kuleli Köşk, Marmara Köşkü ve havuzlarıyla Atatürk Orman Çiftliği, ya da Gazi Orman Çiftliği kompleksi Ankara'nın ortasında bir dünyaydı. Bir kent çiftliği ve üretim alanı olarak tasarlanmıştı.&nbsp;İlk yıllarında "sağlıklı bir gıda" olarak reklamı yapılan Ankara Birası da, Ankara Viskisi de burada üretildi. Meşe fıçılarda 5 yıl dinlendirildikten sonra satışa çıkarılan&nbsp;Ankara Viskisi, Türkiye’de üretilen ilk ve tek viskiydi. Ne yazık ki Tekel'e satışıyla üretimi durdu.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/0/1667112343634.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Bu dünyanın detayları için <a fr-original-style="" href="https://www.lavarla.com/bir-zamanlar-ataturk-orman-ciftliginde/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>, ondan geriye kalanlar içinse <a fr-original-style="" href="https://www.sanattanyansimalar.com/yazarlar/savas-sonmez/bu-kez-yok-edilmis-aoc-yapilari-3/2316/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>. Nitekim yapıların bir kısmı son 10 yılda aşama aşama yıkıldı ve bugün arazi gözlerden uzak ve girilmesi yasak.2- AOÇ Lezzetleri"Hadi AOÇ'de kokoreç yiyelim!"Bu cazip teklifi kaç kişiden duydunuz veya kaç kişiye yaptınız? Ankara'da dumanı tüten iki mekan vardır: Balgat ve AOÇ. Balgat kebapçıların, pidecilerin, nargile sevenlerin ateşiyle tüterken AOÇ'de köfte, kumpir ve kokoreçin dumanı eksik olmaz. Gece biten her türlü etkinliğin sonunda tercih listesinde ilk sıralardadır, müdavimi ne mevsim ne de mesafe dinler.Bir rivayete göre AOÇ dondurması şiş boğazları indiriyor, hastalıkları dindiriyor. Gerçek hayatta bir karşılığı var mıdır bilinmez ama lezzetinden de şüphe edilmez. Senelerdir sadece tadı değil, mavi ambalajı ve tasarımı da değişmeyen istikrarlı dondurma iyi sütten yapılıyor, kokoreçin sonrasında epey iyi gidiyor.&nbsp;3- Atatürk'ün KolibasıSöğütözü pek AOÇ'ye yürüme mesafesinde olmasa da oldukça yakın, zira eskiden AOÇ arazisine dahil bir mesire alanı ve Ankara'nın, bağlarıyla ünlü semtlerinden birisiydi. Bugün ise plazaların, otellerin ve alışveriş merkezlerinin yükseldiği, çığırtkanların giremediği AŞTİ'ye ve bir de Atatürk'ün kolibasına ev sahipliği yapıyor.&nbsp;"Koliba" yani Ankara Cımbızcısı'nın da <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/ankaracimbizi/status/1169142705785593858" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">deyişiyle</a> "Selanik şivesiyle" ya da Rumeli ağzıyla "kulübe". Anlatılanlara göre hikayesi, Atatürk'ün dinlenmek için söğütlerin altına kulübe yaptırmak istemesiyle başlıyor. Kulübenin yapılacağı alandaki söğüt ağaçlarını elleriyle söküp, yeni yerlerinde yine elleriyle dikiyor ve tuttuklarını görmeden kulübeyi yaptırmayacağını söylüyor. Nitekim söğütler tutuyor, kulübe yapılıyor ve herkesçe bilinen o meşhur kahve fotoğrafı burada çekiliyor:&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/9/6/1667073734295.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.83" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Koliba yerine duruyor. Ziyarete açık değil, kilitli ancak görülmeye değer bir mekan olarak ziyaretinizi bekliyor.4- Bir DistopyaDinozorlara merakınız var mıdır? Son yıllarda "denizi yok, simidi güzel, pavyonu çok" derken Ankara bir anda dinozorlarıyla meşhur oldu. Önce AOÇ kavşağının ortasında bir dinozor peyda oldu, sonra bir ara Güvenpark'ta da gördük onları. Ankara'ya giriş kapıları, garip saat kuleleri, dinozorlar, dev futbolcular derken bir şehrin değil delüzyonun içinde gibi yaşadık. Ve Ankara, bir sabah bir vincin ucunda süzülen dinozor fotoğrafıyla dünyanın gündemine girdi.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(250, 166, 81); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(250, 166, 81); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“…Yerine göre araziyi ıslah ve tanzim etmek, muhitlerini güzelleştirmek, halka gezecek, eğlenecek ve dinlenecek sıhhi yerler temin eylemek…”</blockquote>Atatürk 1937'de çiftliklerini halka bırakırken kullanım amacını ve tanımını da bu şekilde yapmıştı. AOÇ arazisine kurulan Ankapark faciası bugün AOÇ ile halk için atılan adımların tam karşısında bir yerde duruyor. Maliyeti 801 milyon dolar, bugünkü değeri ise 14 milyar dolara tekabül ediyor. 5 kere ihaleye çıkan, işletmecisinin devraldıktan 8 ay sonra kapattığı park, bir kent suçu olarak tarihe geçti bile.&nbsp;Temmuzda Ankara Büyükşehir Belediyesi'ne devredilen parkta incelemeler sürüyor. Belediye, en az kamu zararı ile parkı nasıl değerlendirebileceğini araştırıyor.&nbsp;

Aposto Ankara

Atatürk'ün fikir mirasının izinde bir mini tur.

Dönme Dolap #2: Ütopyaların peşinde

&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; Geçtiğimiz hafta sonu yolum Ankara’ya düştü. Beni gezdiren arkadaşımın keşfiyle CerModern diye bir müze bulduk. Burada akşamları açık havada film gösterimleri olduğunu öğrenince yerimizde bir saniye bile durmadık. Günün filmi Colectiv&nbsp;diye Romanya yapımı bir belgeseldi ve açıkçası çok rastgele bir şekilde bu filme gitmeye ısındık. Filmle ilgili pek bir beklentimiz yoktu. Ancak sonuna geldiğimizde ikimiz de izlediğimiz en iyi belgesel olabileceğini düşündük!&nbsp;&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; Öncelikle CerModern, pek güzel bir alan! İstanbul Modern’in eski binası ile Bilgi Üniversitesi’nin Santral Kampüsü arasında bir stile sahip olup, yanında da Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası için yeni yapılan ve Zorlu Performans Sanatları Merkezi’ni aratmayan bir yapıyla Ankara’da keyifli vakit geçirmenin adresi haline gelmiş. Bizi ilgilendiren kısmına gelecek olursak, CerModern’in avlusuna yaz akşamları için bir perde kurmuşlar ve burada daha bağımsız, az yerde karşınıza çıkabilecek filmleri gösteriyorlar.&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; Bizim filmimiz Alexander Nanau’nun yönetmen koltuğuna oturduğu, geçtiğimiz sene hem Akademi Ödülleri’nde En İyi Uluslararası Film&nbsp;ödülüne&nbsp;aday gösterilen hem de En İyi Belgesel&nbsp;ödülünü kazananan Colectiv. (Küçük bir hatırlatma: En İyi Uluslararası Film ödülünü “Another Round” almıştı).<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/7/6/1630139167144.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: YouTube | Magnolia Pictures<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Konu: Nereden Nereye? &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;</h3>Belki hatırlarsınız, 2015 senesinde Romanya’da büyük bir yangın haberi küresel medyayı sarsmıştı. Colectiv adlı gece kulübünde sahne alan sanatçıların kapalı mekânda havai fişek patlatması sonucu büyük bir yangın çıkmıştı. Burada 27 kişi yanarak ölmüş, toplamda 64 kişi hastaneye kaldırılmıştı. Ancak pek çoğumuzun bilmediği üzere, yanık tedavisi için özel hastaneler gerekiyor ve Romanya’nın böyle bir alt yapısı bulunmuyordu...Şimdi buraya kadar yine alışageldiğimiz bir trajedi hikayesi gibi duyuluyor olabilir. Ancak skandalın boyutu, ölümlerin tutarsızlığı ortaya çıkınca kendini göstermeye başladı. Vücudunun sadece %10’u yanmış insanlar ölüyor, ama %95’i yanmış insanlar hayatta&nbsp;kalabiliyordu. Bunun üzerine Nanau ve Sports Gazetta’nın şef editörü eşliğinde hastanede kullanılan dezenfektanlar araştırılmaya başlanıyor ve keşfediliyor ki etken madde olması gerekenin 10’da 1’i seviyesine gelene kadar seyreltilmiş. Yani bu da aslında doktorların malzemelerini temizlediklerini sanarken belki de daha beter pisletmiş olmaları demek…<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/7/6/1630140834038.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Imdb<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu korkunç durum ortaya çıkınca Sports Gazetta bu haberi hemen basıyor. Elbette ki ülke çapında bir skandal oluyor. Çünkü o zamana kadar, hükümet yetkilileri sıklıkla “hastanelerinin Almanya’nınkilerden bile daha iyi” olduğunu, “ellerinden gelenin en iyisini” yaptıklarını söyleyegeldiler. Bunun üzerine hükümet yetkilileri, lisanslı laboratuvarlarca hastanede dezenfekte edilen yüzeylerin bakteri oranının test edileceğini beyan ettiler. Bunun sonucunda ise %95 oranında olumlu sonuç alındı ve konu örtbas edilmeye çalışıldı.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bütün bunlar filmin sadece kısa bir kısmıydı. Yani haberleri takip etmeyi spoiler&nbsp;yemekten saymıyorsanız hala izlemek için yeterli sebebiniz var!&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">

Show Business

Hükümetler başarısız olduğunda bedelini halk öder. 

Adeta Ütopik Bir Sağlık Skandalı: "Colectiv"

Alıp Başını Gidenler, 20’li yaşlarında üreten, yeni şeyler deneyen, seslerini duyuran/duyurmaya çalışan sanatçı, yaratıcı, akıllı, yenilikçi, girişimci, aktivist arkadaşlarımızın yeri. Burada olabilmeniz için dahi olmanız ya da çocuk aktör olmanız gerekmiyor. Kendiniz olun yeter.<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/yigitkaratasmusic/?hl=en" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yiğit Karataş</a>, 1994’de Mersin’de doğan, ulusal ve uluslararası yarışmalarda birincilikler elde eden ve çeşitli orkestralarda baş kemancı olarak sahne alan genç bir müzisyen. Şu an New York’ta yaşıyor — zaten ikimizin de New York’dan aldığı keyif ortak noktalarımızdan biri.Müzik hayatı 8 yaşında Mersin Üniversitesi Devlet Konservatuarına girmesi ile başlamış. Orada eğitim gören abisi de onu müziği kovalamaya iten faktörlerden biriymiş — ama abisi klasik gitar eğitimi alırken, Yiğit kemana yönelmiş. Annesi ve babası iki kardeşi de çok desteklemiş, Yiğit ailesi sayesinde bu kadar ilerleyebildiğini söyledi. Mersin’den sonra 3 sene boyunca Doğuş Çocuk Orkestrası’nda çalmış, 2008’de İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’na girmiş. İstanbul’da olduğu bu dönemde çeşitli yarışmalara katılarak birincilikler elde etmiş, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasında solist olarak Çaykovski'nin keman konçertosunu seslendirmiş, Fransa’da Belfort Uluslararası Müzik Festivali kapsamında tura çıkmış, İtalya, Hırvatistan, Slovenya gibi birçok şehirde solo ve oda müziği konserleri vermiş.&nbsp;Çocukken başladığı bir yolda kararlı bir şekilde ilerlemesi beni çok etkiledi. 20lerinde çoğu insan bu yıllarını yeni şeyler deneyerek ve tam ne istediğini anlamaya çalışarak geçiriyor. Ancak müzik ya da genel olarak sahne sanatlarında küçük yaştan itibaren bir disiplin ve adanmışlık gerekiyor.&nbsp;“İnan bana, ben de hala anlamaya çalışıyorum, o hiçbir zaman bitmeyecek. Ancak küçük yaşta başlayınca farkında olmuyorsun. Bir yarış gibi oluyor senin için. Aslında büyüdükten sonra idrak ediyorsun. Küçükken hevesle başlıyorsun, bir yola soktuklarında ilerliyorsun bir şekilde,” dedi.&nbsp;Bu disipline ve eğitime rağmen çok güzel bir çocukluk geçirmiş ama yine de etrafı yetişkinler ile çevrili olduğu için biraz daha çabuk olgunlaştığından bahsetti. Zaten nasıl davranması gerektiğinin hatırlatıldığı zamanlar da olmuş.&nbsp;“Bir keresinde Carnegie Hall’da konserinden sonra, bir besteci davet etmişti. Bir espiri yaptım, beni bozmuştu herkesin içinde çünkü öyle lakayıt davranılmaz gerçekten. O mesela bana bir ders oldu,” dedi.&nbsp;Hayatı o da bir 20lik olarak sorgulasa da müziğin hayatında yapmak istediği ve onu mutlu eden şey olduğunu biliyormuş. Zor bir yol seçmiş olsa da bu niteliğe sahip olduğu için kendini şanslı hissediyor. Keman dışında ut ve piyano gibi birçok farklı enstrüman çalabildiğini tam söyleyecekken kendini durdurdu: “öğreniyorum diyelim daha doğrusu, çalıyorum büyük bir söylem,” dedi. &nbsp;Belli ki Yiğit alçakgönüllü ve sınırlarını bilen biri. Yine de bu öğrendiği enstrümanlar arasında kemanın en zoru olduğunu söyledi. Zamanla da kolaylaşmıyormuş.&nbsp;Mersin’den İstanbul’a geçişinin onun ilerlemesinde ve kendini geliştirmesinde büyük bir adım olduğunu söyledi.&nbsp;“İstanbul Türkiye'nin kalbi. Büyük bir zıplama yeri oldu benim için. Oradan sonra da yolumu çizdim diyebilirim. Benim gözümü açtı İstanbul,” dedi.&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=FCsKBN0MnfI" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2021/6/2021-07-15T07:41:48.832Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>New York’a ayak basmak ise bambaşka bir deneyim olmuş.“Gerçek hayata açılış gibi oldu. Orada herkes iyi, sen ‘çat’ diye düşüyorsun. Ama öğrendik işte, bir şekilde hayatta kalıyoruz. Durursan kaybediyorsun öyle söyleyeyim,” dedi.&nbsp;Bu durmamanın onu yorduğunu, hatta bu nedenle durmadan hastalandığını söyledi. “Ama ne yapalım, buraya kadar gelmişiz burada durmak olmaz,” dedi gülümseyerek. &nbsp;Yeteneğin yanında çalışmanın çok önemli olduğunu paylaştı.&nbsp;“Yetenek dediğin nedir ki? Bir şeye yatkınlığın. 20li yaşlardan sonra yetenek hiçbir anlam ifade etmiyor. Çalışarak ve yetenek sayesinde kazandığın aynı miktar olsa da nicelik, nitelik farklı oluyor. O yüzden biri 3 saat çalışır yapar, ben 10 saatte yaparım ama o saatlerde farklı şeyler kazandığıma inanıyorum,” dedi.&nbsp;Eğitimine Manhattan School of Music’te başlamış ve Albert Markov'un öğrencisi olmuş. Lincoln Center’da Dünya Barış Orkestrasının ABD prömiyerinde baş kemancı olarak konser vermiş, Şef Jose Louis Gomes yönetiminde, Gençlik Filarmoni Orkestrası ile ünlü Carnegie Hall’da baş kemancı olarak çıkmış. New York’a gitmeyi tercih etmesinin nedeninin de “Hollywood effect,” olduğunu söylüyor. Küçükken izlediği Spiderman gibi çizgi filmlerin hepsi Manhattan’da geçtiği için bu şehir aklında kalmış.&nbsp;“Sonra okudukça, öğrendikçe dünya herhalde buradan dönüyor diyorsun. Yarışın olduğu yere gitmek istiyorsun. Ben bu şehri çok seviyorum gerçekten,” dedi.&nbsp;Sonrasında yüksek lisansı için The Juilliard School'a gitmiş. Bu dönemde Columbia Üniversitesi’nden ekstra pazarlama kursları almaya başlamış — bir müzisyenin seyircilerine ulaşabilmesi için kendini pazarlamayı bilmesinin önemli olduğunu anlattı. Ancak programı yoğunlaşınca aldığı bu dersi bırakmış. Uluslararası Waldo Mayo keman yarışmasında birinci olmuş ve Carnegie Hall’da David Gilbert yönetimindeki Senior Concert Orchestra of New York ile solist olarak konser vermiş.&nbsp;Bu kadar zor ve rekabete dayalı bir alanda başarılarının onu daha da kamçıladığını belirtti. Dünyanın her yerinden gelen, her yaştan müzisyen ile konser verirken kendine güvenin önemliden çok zorunlu olduğunu paylaştı. Genç biri olarak, kendini sorgulamak için pek alan olmadığını vurguladı.&nbsp;“Tecrübe ve güven ile alakalı. Eğer kendini küçük görüyorsan, seni sahneye çıkarmaları hata olur. Bunu kendini beğenmiş bir eda ile söylemiyorum, alçak gönüllü ama kendinden emin olman gerekiyor. Sahne başka bir şey, kutsal bence. Hafife alamazsın,” dedi.&nbsp;Sahne öncesi ritüelleri ya da totemleri yokmuş, daha çok anı değerlendirmeye çalıştığını söylüyor. Şaşırtıcı bir şekilde yapmaya çalıştığı tek şey konserden yaklaşık bir saat önce kestirmekmiş. Bunun onu hazır ve yenilenmiş hissettirdiğini söyledi. Heyecan verici anlarından &nbsp;önce böyle bir şeyi nasıl yaptığını sorguladığımda da bazı müzisyenlerin kuliste sebze doğrayıp çorba yaptığını söyledi. Şaka değilmiş.&nbsp;“Kendi alanıma baktığımda ben küçücük bir karıncayım aslında. Dünya çok büyük, herkese de bir yer var. O yüzden kimsenin sizi küçük hissettirmesine izin vermeyin,” dedi. “Tabii ben böyle konuşuyorum da hep böyle hissetmiyorum,” dedi gülerek.&nbsp;En sevdiği eserin Beethoven’ın 9. Senfonisi olduğunu söyledi — zaten genel olarak Beethoven ile “kafayı bozmuş” biriymiş. Beethoven’ın izinden gitmek, sadece çalmak değil besteler yapmak istiyor ve bir keman sonatı yazıyormuş. Hedefi de yazın kaydedip yurtdışı turnelerinde seslendirmekmiş.&nbsp;“Beste yapmak çok önemli çünkü kendinden bir şey bırakıyorsun. Çok özel. Üretici insanlar rol modelimdir,” dedi.&nbsp;Klasik müzik ile beraber caz, pop ve elektronik müziğe de ilgi duyuyormuş ve bu alanlara da açılmayı düşündüğünü söyledi. Klasik müziği o da kendi camiasındaki birçok insan gibi her şeyin üstünde görse de, münhasırlığına katılmıyor. Yiğit için klasik müzik en tepede, evet, ama bu demek değil ki sadece o müzik türü var olabilir. Zaten biraz da o anlayışı değiştirmek istediğini söyledi.&nbsp;“At gözlüklü insanlara karşı savaşıyorum. Artık dünya öyle değil yani dünya senle benim dünyamız, artık biz yönlendireceğiz,” dedi.&nbsp;Tamam o zaman, dünyayı değiştirmeye hazır mısınız?&nbsp;

20'lik

Bu hafta Alıp Başını Gidenlerde Yiğit Karataş var!

Müziğin Peşinde: Yiğit Karataş

Tarihler Turgut Özal'ın cumhurbaşkanı olduğu 1992 yılını gösterirken Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası binasının yetersizliği gündeme gelmiş, bu kapsamda bir yarışma açılmış ve Uygur Mimarlık tarafından tasarlanan proje yarışmanın galibi seçilmişti. Beş yılın ardından, 1997 yılında dönemin cumhurbaşkanı Süleyman Demirel tarafından temeli atılan binanın inşaatı, yıllar sonra tamamlandı ve Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası "bitmeyen senfoni" yeni binasının 29 Ekim olarak duyurulan büyük açılışı, 3-4 Aralık’a ertelendi.<ul><li>Hikâyesi: Mimarlık yayını Arkitera'ya 2015 yılında verdikleri söyleşide Uygur Mimarlık'tan Semra Uygur, yumurta formuyla dikkat çeken projenin yarışmaya katılan 46 proje arasından seçildiğini söylüyor. Uygur, o dönem bakanlık ve akustik uzmanlar arasında yaşanan koordinasyon eksikliklerinin salon projelerinin tamamlanmasını geciktirdiğini, inşaat ihalesi 1995 yılında yapılan ve inşasına başlanan yapının salon projelerinin 2008 yılında tamamlandığını söylüyor. Dönem içinde değişen deprem, yangın ve performans yönetmelikleri sebebiyle yapıya ait bazı bölümlerin yeniden projelendirildiğini söyleyen Semra Uygur, bu değişikliklerin de 2011'de tamamlandığını ifade ediyor. Uygur Mimarlık, salonların akustik eksikliğinin tespitinin Bayındırlık Bakanlığınca verilecek bazı ziyaret izinleri sebebiyle geciktiğini; iletişim ve bilgilendirmenin süreçte yaşanan görev değişikliklerinin hızına yetişemediğini savunuyor. &nbsp;</li><li>Fikir ve teknik: Yapının bulunduğu arazi, topoğrafya açısından Ankara'nın en alt kotlarından biri olarak tanımlanıyor. Ankara Kalesi ve Anıtkabir arasındaki görsel bir aksa oturan yapı, Anıtkabir'in göründüğü tek açık alan olma özelliğini bozmamak için aşağı çekiliyor; Semra Uygur'a göre bu durum da sanatçılar için akustik ve görsel koruma alanı yaratıyor. Öte yandan proje tasarımcıları yapının farklı formlardaki unsurlarının bir bütün olarak okunmasını önemsiyor. Semra ve Özcan Uygur, şartnamede belirtilen "zamanla eskimeyecek bir yapı" beklentisine uygun bir yapı tasarladıklarını düşünüyor. Hızlı üretime olanak tanıyan şişme kalıp sistemi gibi yenilikçi tekniklerin kullanıldığı inşaatın kısa sürede görünürlük kazanmasının çevrede heyecan yarattığını düşünen Uygur Mimarlık; 2015 yılında verdikleri söyleşide inşaatın tamamlanması için "başbakanlık ya da cumhurbaşkanlığı düzeyinde bir sahiplenme" gerektiğini vurguluyor. &nbsp;</li><li>Bugün: 154 bin metrekarelik arazi üzerine, 62 bin metrekarelik bir sahaya inşa edilen yapı; 800 araç kapasiteli otopark, 2.023 kişilik büyük, 500 kişilik küçük konser salonu, 10 bin kişiyi ağırlayabilecek açık hava konser alanı, CSO müzesi, restoran, kafeterya, ofisler, ticari alanlar gibi çok sayıda unsurdan oluşan bir kompleks sunuyor. Salonun büyük konser salonu, Türkiye'nin ilk "üzüm bağı oturma düzenine sahip konser salonu" olma özelliğini taşıyor. Konser salonu tasarımında öne çıkan modellerden biri olan bu oturma düzeni; Berlin Filarmoni, Walt Disney Konser Salonu, Kauffman Center, Danish Radio Konser Salonu gibi yapılarda kullanılıyor.&nbsp; &nbsp;</li><li>Açılış: Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy'un aktardığı üzere Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın talimatıyla son dönemde inşası hızlanan yapının 28 yıllık hikâyesinin ardından kapılarını 29-30 Ekim tarihlerinde gerçekleşecek konserlerle açacağı duyurulmuştu. Sonrasında CSO resmî Instagram hesabındaki açılış duyuruları kaldırıldı ve açılış konserlerinin 3-4 Aralık’a ertelendiği iddia edildi. Semra ve Özcan Uygur; 16 Ekim'de gazeteci Deniz Zeyrek'e verdikleri demeçte "açılışla ilgili hiçbir sürece dâhil edilmediklerini, açılış törenine davet dahi edilmediklerini" dile getiriyor. Projenin bir "yetiştirme telaşı" içinde yalnızca bir inşaat gibi ilerlemesinden kaygı duyan mimarlar; bu durumun sanatsal imalatların kalitesini düşürebileceğini, proje tam anlamıyla tamamlanmadan yapılacak bir etkinliğin CSO'nun prestijini de olumsuz etkileyebileceğini düşünüyor. Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası’nın 27 Ekim tarihli açıklamasına göre kompleksin bir kısmının açılışı 3-4 Aralık’ta gerçekleşecek.</li></ul>

Ankara’nın Anıtkabir’i gören tek açık alanı üzerine inşası 25 yıl önce başlayan Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası kompleksinin bir kısmı, 3-4 Aralık’ta açılacak.

Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası ile ilgili hikayeler